Splin
1. «stan przygnębienia, apatii i nudy wywołany poczuciem beznadziejności życia»
„Kilkanaście tam temu ten kanister zrewolucjonizował życie w Afryce. Warunkiem przetrwania w tropiku jest woda. Ponieważ na ogół nie ma tu kanalizacji i wody jest wszędzie mało, trzeba ją nosić na duże odległości – czasem kilkanaście kilometrów. Wieki całe do tego celu służyły ciężkie gliniane lub kamienne stągwie… I oto pojawił się plastikowy kanister. Cud! Rewolucja! Po pierwsze, jest stosunkowo tani… kosztuje około dwóch dolarów. Ale najważniejsze, że jest lekki!” – pisał w latach 1980’ Ryszard Kapuściński.
Ten krótki film eksperymentalny podejmuję problematykę braku dostępności wody na świecie. Punktem wyjścia do jego powstania jest dadaistyczna receptura na pracę z tekstem Tristana Tzary oraz poezja konkretna mająca służyć przeobrażeniu klasycznej wersji scenariusza, na którego podstawie powstał wcześniejszy film. „Dźwigi pogodnego łazienki, klozecie. Przed deszcz Mężczyzna pije łazienka nalewa.” - Film nie jest bezpośrednią ilustracją powstałego tekstu. Jest workiem skojarzeń, ciągiem symbolicznych ujęć i słów czytanych przez 60 osób różnych płci, maszyn i narodowości, które w mniej lub bardziej bezpośredni sposób odnoszą się do tematu świata, który nie może funkcjonować bez wody. Królestwo natury, punkt widzenia człowieka, także ten materialny oraz wszystko to co spożywamy i z czym obcujemy nie będzie istnieć bez słodkiej wody. Gra słów z obrazem ma na celu zasugerowanie refleksji w tym obszarze. Więcej na temat powstania filmu znajduję się w zakładce